Święta Bożego Narodzenia to czas magiczny...
Pamiętam z dzieciństwa jak długo wyczekiwaliśmy z kuzynostwem pierwszej gwiazdki... która często ukryta za chmurami nie chciała się pokazać, a my z uporem wpatrzeni w szklane szyby balkonowych drzwi nie pozwalaliśmy dorosłym rozpocząć wieczerzy....
Pamiętam także zupę z suszu, której smaku do dziś nie mogę przetrawić (w sensie dosłownym i metaforycznym) :)
Pamiętam coroczne zjazdy rodzinne (wówczas nie potrafiłam zapamiętać imion wszystkich członków rodziny, bo spotykaliśmy sie może dwa razy w roku), ciocie, wujkowie... ale w wigilię wszyscy stawali się członkami Rodziny - nikt nie był obcy!
Najbardziej jednak utkwiła mi w pamięci choinka. Dziadkowie wówczas jeszcze obecni na tym świecie, stawiali ją na telewizorze. Może teraz wydaje mi sie to zabawne, ale wówczas nie sprawiało mi to większej różnicy. Może dlatego, że tam znajdowało się gniazdko z dostępem do prądu??? Tam zawsze było jej miejsce... piękna... żywa i pachnąca... z mnóstwem starych ozdob, łańcuchów i lampek.
... i te cukierkowe sopelki! Nigdy do wigilii nie miały mocy przetrwania... karceni przez Dziadka nie mogliśmy się opanować przed świecącymi papierkami. Do Wieczerzy zostawało ich na choince zaledwie parę sztuk!
I te prezenty... najwazniejsza część wieczoru! Nawet ten okropny (przepraszam Babciu) kompot z suszu, byliśmy w stanie przełknąć, aby jak najszybciej dostać się do paczuszek czekających pod drzewkiem.
W tym roku część prezentów dla najbliższych członków rodziny wyjedzie z mojego warsztatu...
... uwielbiam te motywy kolorowych ulic, domków, kamieniczek!
Dla najmłodszych... bałwanek (malenkie pudełeczko/puzderko na drobiazgi)
... mam nadzieję, że sprawi komuś wiele radości!
...Herbaciarki z motywem dzieci, przywołują wspomnienia o dawnych dziecięcych latach...
